خب، اول بگم که منم مثل خیلی‌ها با دیدن اسم مصطفی تقی‌زاده و بازیگرانی مثل مهرداد صدیقیان و الناز حبیبی، کلی ذوق کردم برای دیدن این سریال. بعد از کلی سریالِ بی‌سرونصیب تو فیلم‌نت، بالاخره یه چیز باکیفیت‌تر می‌خواد حسابی مخاطب رو جذب کنه. اما بعد از دیدن چند قسمت، یه سری چیزا تو ذهنم موند که می‌خوام راحت و خودمونی بگم.
نقاط قوت: چیزایی که حال کردم!
۱. ریتم تند و باحال:
از همون اول سریال با یه ریتم خوب جلو می‌ره و آدم رو خسته نمی‌کنه. دیالوگ‌های اضافه نداره و همین باعث شده حسابی چسبنده باشه. بعضی سریال‌ها انقدر حاشیه می‌رن که آدم یادش می‌ره اصلاً داستان چیه، اما این یکی مستقیم می‌ره سر اصل مطلب.
۲. فضاسازی و لوکیشن‌ها:
تور کویر و اون صحنه‌های اتوبوس واقعاً باحال بود. یه حس امروزی و جذاب داشت که خیلی با سریال‌های دیگه فرق می‌کرد. انگار واقعاً آدم رو می‌کشونه تو فضای داستان.
۳. بازیگرا، مخصوصاً الناز حبیبی:
الناز حبیبی تو این سریال واقعاً درخشید. هم بازی خوبی داشت، هم حضور پررنگی. مهرداد صدیقیان هم همون آدم همیشگیه، ولی خوب بازی کرده. فرهاد اصلانی و نسرین مقانلو هم که همیشه حرف ندارن!
۴. موسیقی و اکشن:
صحنه‌های اکشن و موسیقی متن، حس هیجان رو خوب منتقل می‌کنه. تدوین هم روانه و آدم رو تو فضا نگه می‌داره.
نقاط ضعف: چیزایی که اذیتم کرد!
۱. خشونت بی‌دلیل:
والا بعضی صحنه‌ها انقدر خشونتش زیاد بود که آدم فکر می‌کنه داره یه فیلم رزمی می‌بینه! مثلاً یه مشت و لگد که بله، ولی بعضی وقت‌ها واقعاً لازم نبود اینقدر خون و خونریزی باشه. انگار فقط برای هیجانِ هیجان، خشونت رو چپوندن تو داستان.
۲. شخصیت‌های سطحی:
ببین، همه آدما تو این سریال یه تیپ‌ن. مثلاً آدم از همون اول می‌فهمه فلان شخصیت چیکار می‌کنه، چون کلیشه‌ایه. یه کم عمق‌تر شدن شخصیت‌ها می‌تونست کلی به جذابیت داستان اضافه کنه.
۳. پایان‌بندی عجولانه؟
تو قسمت‌های اول حس می‌کنی داستان داره خوب پیش می‌ره، ولی یهو می‌رسی به یه جایی که انگار نویسنده‌ها خودشونم نمی‌دونن چیکار کنن! این ترس رو داره که مثل خیلی سریال‌های دیگه، آخرش بی‌سروته تموم بشه.
۴. ۱۹ قسمت؟ واقعاً؟
ببین، من مشکلی با سریال‌های بلند ندارم، ولی اگه محتوا نباشه، آدم از قسمت ۱۰ به بعد خسته می‌شه. این سریال یه ریتم تند داره، ولی آیا واقعاً ۱۹ قسمت حرف برای گفتن داره؟ نکنه مثل “داریوش” بشه و وسط راه بی‌فقطه بمونه؟
حرف آخر: می‌ارزه ببینیم یا نه؟
والا، به نظرم “جان سخت” یه سریال سرگرم‌کننده‌ست، مخصوصاً اگه از ژانر اکشن و درام خوشت میاد. بازیگراش خوبن، ریتمش تند و باحاله، و فضاسازی‌هاش هم جذاب. اما اگه دنبال یه اثر عمیق با شخصیت‌پردازی عالی هستی، این یکی ممکنه کم بیاره
منابع: